Grzybice są chorobami zakaźnymi wywoływanymi przez chorobotwórcze grzyby. Te niebezpieczne zarówno dla ludzi, jak i dla zwierząt drobnoustroje są wszędobylskie.
Strzępki grzybni spotykamy prawie wszędzie: na dworze, w domu, w tramwaju, autobusie, na swoim zwierzęciu czy na sobie. Tylko prawidłowo funkcjonujący system odpornościowy sprawia, że nie dochodzi do namnażania się ich, a co za tym idzie - do zachorowania.
NIEODPORNE TOCZY GRZYB
Jeśli w organizmie następuje spadek odporności - bo na przykład pies był leczony kortykosterydami z powodu alergii albo jego układ immunologiczny nie działa sprawnie - wówczas o rozwój choroby dość łatwo. Dotyczy to także psów źle odżywianych, zarobaczonych, zestresowanych, mających niedobory mineralno-witaminowe i trzymanych w złych warunkach higienicznych. W przypadku psów i kotów 99 proc. grzybic dotyczy skóry. Rzadko zdarzają się grzybice przewodu pokarmowego, które mogą być następstwem np. długotrwałego doustnego podawania antybiotyków lub defektu immunologicznego. U zwierząt spotykamy najczęściej: grzybice drobnozarodnikowe, atakujące sierść, naskórek i paznokcie; grzybicę strzygącą, która powoduje zniszczenie i łamanie włosów, a także wypryski, oraz grzybicę woszczynową, w której zmiany skórne przypominają strupy.
GDY ŁYSIEJE
Grzybicę drobnozarodnikową wywołuje zwykle grzyb o nazwie Microsporum canis. Zdarza się, że choroba ta przebiega u zwierząt bezobjawowo. Często dzieje się tak w wypadku dorosłych kotów, mogą więc one zakażać ludzi i inne zwierzęta. Jeśli tym rodzajem grzybicy zarazi się pies, początkowo na jego ciele powstają łysinki, które mogą być rozrzucone na całej powierzchni skóry.
Najczęściej pojawiają się w okolicy głowy, kończyn i ogona. Pozbawione włosa miejsca pokrywają się szarokremowymi strupkami. Po zerwaniu strupa ukazują się żywoczerwone sączące owrzodzenia. Jeśli więc zaobserwujemy u naszego pupila wzmożony świąd i ubytki włosa, powinniśmy zasięgnąć rady lekarza weterynarii.
GDY TRACI WŁOSY
Za pojawienie się u psa grzybicy strzygącej odpowiada Trichophyton verrucosum. Pies może się zarazić zarówno od ludzi, jak i zwierząt - przez kontakt z chorym osobnikiem i za pośrednictwem zakażonego grzebienia czy szczotki (grzyb może w nich przetrwać i zakażać nawet przez kilkanaście miesięcy). U psów po dwóch, trzech tygodniach od zarażenia choroba objawia się wystąpieniem małych guzkowatych nacieków. Szybko zmieniają się one w owalne bezwłose miejsca, które pokrywają szarokremowe strupy. Można je zaobserwować najczęściej wokół oczu, na szyi, amulety łopatkach, pośladkach i w okolicy miednicy. Na powierzchni skóry w naturalny sposób mniej owłosionej (brzuch, okolica napletka) pojawiają się pęcherzyki wypełnione surowiczym płynem. Gdy dostrzeżemy opisane zmiany, koniecznie powinniśmy wykonać specjalistyczne badania.
GDY MA PARCHY
Z kolei na skórze psów chorych na grzybicę woszczynową pojawiają się łatwo pękające strupy. W miejscu ich pęknięcia widać wydzielinę miodowego koloru. Zmiany zwykle są umiejscowione na głowie wokół warg, oczu, uszu i nosa, a także na łapach.
ZASYPKI, KREMY I DIETA
Ponieważ grzybice łatwo się rozprzestrzeniają, każdy przypadek podejrzenia o chorobę skóry powinien być konsultowany z lekarzem. Wskazane jest badanie włosów i naskórka w tzw. preparacie bezpośrednim i badaniu hodowlanym (posiew mykologiczny). Uzyskamy w ten sposób informację, jaki grzyb wywołał zmiany chorobowe i czy jest on groźny nie tylko dla zwierzaka, ale i dla nas. Leczenie grzybic wymaga systematycznego i długotrwałego podawania leków przeciwgrzybicznych zarówno w postaci szamponów, maści, płynów, sprayów, kremów i zasypek, jak i tabletek. Konieczne jest także zastosowanie preparatów podnoszących odporność i ułatwiających regenerację naskórka. Niezbędna jest prawidłowo zbilansowana, dobra jakościowo dieta. Koszty i czas trwania leczenia zależą od stopnia zaawansowania choroby i od jej umiejscowienia. Przeciętnie miesięcznie na zakup leków wydamy 100-200 zł. W przypadku grzybicy pazurów leczenie może trwać nawet ponad rok.
Opiekując się psem chorym na grzybicę, powinniśmy przestrzegać zaostrzonych zasad higieny. Wszelkie czynności związane z pielęgnacją i zabiegami leczniczymi trzeba wykonywać w rękawiczkach lateksowych. Jeśli wśród domowników są dzieci, osoby starsze lub schorowane, warto odizolować zwierzę na czas leczenia.
Źródło: http://www.psy.pl/archiwum-miesiecznika/art1637,a-on-znow-sie-drapie.html
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz