Agresją z rozdrażnienia określa się obronne reakcje zwierzęcia na zbliżanie się innego osobnika lub bezpośredni kontakt z nim wtedy, gdy jest ono dobrze zsocjalizowane z „intruzem” i nie czuje się poważnie zagrożone. Reakcje te pojawiają się, kiedy naruszona zostaje prywatna przestrzeń czworonoga lub gdy odczuwa on dyskomfort albo frustrację (ból, gorąco, niedostatek pokarmu, wody, ruchu i zabawy itd.). Rozdrażnienie bywa reakcją na „przeszkadzanie psu”, ale może też wynikać z wewnętrznego stanu organizmu: niezaspokojenia potrzeb czy zaburzeń nastroju tresura psa (lęk, depresja). Ponadto tego rodzaju agresywnym reakcjom sprzyjają hormony płciowe. Jeżeli nasilają się po okresie dojrzewania płciowego, jest szansa, że pomoże kastracja. W wypadku suk zapobiega ona nasilaniu się agresji w okresie cieczki, a także następującej po niej ciąży urojonej.
W jakim stopniu różne działania zwierzęciu przeszkadzają, zależy także od jego cech osobniczych: psy bardzo się różnią między sobą potrzebą kontaktu fizycznego. Niektóre nigdy nie mają dość pieszczot, a inne akceptują wyłącznie drapanie po zadku, za uszami i pod brodą.
Źródło: http://www.psy.pl/archiwum-miesiecznika/art5971.html
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz