Wodna terapia

Basenów rehabilitacyjnych dla psów mogłoby być w Polsce więcej - zwłaszcza że jest już skąd czerpać doświadczenia

O bardzo dobrych efektach rehabilitacji w wodzie pisaliśmy w nr 1/2005. W Polsce trudno jednak jeszcze znaleźć miejsca, gdzie można by ją prowadzić. Zaledwie kilka tygodni temu basen do rehabilitacji psów powstał na terenie hotelu dla zwierząt Bazyli za warszawskimi Łomiankami.

Potrzebę otworzenia basenu do rehabilitacji psów podyktowała mnogość przypadków dysplazji i chorób kręgosłupa. Tego rodzaju schorzeniom towarzyszą silne bóle. Kiedy zwierzę oszczędza chory narząd, przyczynia się do zaniku masy mięśniowej. To z kolei powoduje pogłębienie się choroby, gdyż mięśnie w naturalny sposób nie trzymają chorej kończyny czy też nie usztywniają kręgosłupa. Tworzy się błędne koło: dla zachowania mięśni wskazany jest ruch, z kolei tenże ruch przy obciążeniu wagą psiego ciała może doprowadzić do dalszego uszkodzenia chorego stawu. Wypór wody w basenie znosi wspomniane obciążenia, z kolei jej opór zmusza psa do wykonywania ruchów, by się utrzymać na powierzchni.

NAJPIERW DIAGNOZA
Każdy pacjent przed wpuszczeniem do basenu musi zostać dokładnie zdiagnozowany, by niewłaściwym postępowaniem nie zrobić mu krzywdy. Aby efekt terapii był zauważalny u psa w sile wieku z zanikami mięśni przy dysplazji czy w przypadku chorego stawu kolanowego, należy wykonać co najmniej 10 zabiegów w odstępach 3-4-dni. W wypadku psów starych, schorowanych zabiegi można przeprowadzać raz na tydzień lub co dwa tygodnie.

OD PÓŁ DO GODZINY
Projekt basenu wykonał lek. wet. Artur Wołoszczuk we współpracy z kilkoma znanymi lekarzami weterynarii zajmującymi się ortopedią. Korzystali oni z doświadczeń z Brna i Londynu. W specjalnie przystosowanym pomieszczeniu, wyłożonym kafelkami i zaopatrzonym w prysznic, wpuszczono na głębokość 0,5 m w podłogę basen o długości 2,5 m, szerokości 90 cm i głębokości 1 m. Wyłożony jest on blachą kwasoodporną. Pompa pod dużym ciśnieniem podaje wodę, masując psa - tym silniej, im krótszą ma on sierść. Natomiast wymiennik ciepła podgrzewa wodę do temperatury 18-24 st.Celsjusza. Po prysznicu, oczyszczającym pacjenta z piasku czy błota, psa ubiera się w specjalnie skonstruowaną uprząż i - za pomocą wysięgnika znajdującego się nad basenem - opuszcza do wody. Dla jamników, mało odpornych na wyginanie, skonstruowano nawet specjalny usztywniony kapoczek umożliwiający samodzielne pływanie w basenie (oczywiście w asekuracji).

Zabieg trwa od pół do godziny (pies pływa z przerwami). Przeprowadza go Artur Wołoszczuk z pomocą drugiej osoby. Przy każdym zabiegu powinien być obecny właściciel - pies jest wtedy spokojniejszy i wszystkie dziwne oraz przerażające go czynności znosi lepiej. Poza tym właściciel może skutecznie zachęcać psa do współpracy.

40-60 ZŁ ZA ZABIEG
Cena zabiegu waha się od 40 do 60 zł, w zależności od długości i stopnia trudności zabiegu. Ma tu znaczenie np. jakość współpracy psa z terapeutą (ile potrzeba siły fizycznej do utrzymania go). W fizykoterapii stosuje się często kilka technik jednocześnie, więc dobrze jest - poza rehabilitacją w basenie - wykonywać masaże czy gimnastykę.

OZON W PLANACH
Z basenu skorzystało dotąd około 10 psów. Przy tej liczbie pacjentów wymiana wody nie stanowiła problemu - jeśli dzień po dniu z basenu korzystał ten sam pies, nie wymieniano jej za każdym razem. Wołoszczuk ma nadzieję, że pacjentów będzie przybywać, dlatego w najbliższych planach runy przewidziane jest zamontowanie urządzenia do ozonowania wody dla celów dezynfekcyjnych. Ozon będzie też działać leczniczo na drobne skaleczenia czy otarcia. Gdy przyjechałam obejrzeć basen, na słońcu suszył się 8-miesięczny golden retriever. Trzy tygodnie temu przeszedł operację kości udowej jednej łapy, czeka go operacja drugiej. Gdyby dysplazję wykryto od razu, postępowanie chirurgiczne byłoby inne, a stan psa nie aż tak poważny. Dziś rehabilitacja w basenie może znacznie usprawnić jego stawy i uczynić życie bardziej komfortowym.

Barbara Sieradzan

Źródło: http://www.psy.pl/archiwum-miesiecznika/art1354.html

Niedźwiedzia przypadłość

Co to znaczy, że pies ma niedźwiedzią łapę?

Niedźwiedzia łapa to zwyczajowe określenie schorzenia, którego zewnętrznym objawem jest niemożność utrzymania nadgarstka przez psa w prawidłowy sposób. Dzieje się tak w przypadku uszkodzenia ścięgien głębokich palców, np. na skutek wypadku czy innego urazu, który uszkadza te ścięgna. Można to poznać po tym, że pies stąpa na nadgarstku, a nie - jak powinien - na opuszkach palców. W przypadku uszkodzeń nerwu promieniowego łapa podwija się w nadgarstku i zwierzę opiera się na grzbietowej części nadgarstka. Jest to zwykle skutek urazu mechanicznego, np. potrącenia przez samochód, czy też przecięcia nerwu promieniowego w wyniku doznania innego urazu. Przyczyną mogą być także przebyte stany zapalne ścięgien sklep ezoteryczny czy nerwu oraz wszelkie zaburzenia w przewodzeniu nerwowym. W przypadku niedźwiedziej łapy konieczna jest operacja, ale nawet ona nie gwarantuje wyleczenia.
 

lek. wet. Artur Dobrzyński

Źródło: http://www.psy.pl/zdrowie-psy/problemy-z-poruszaniem-sie/art8,niedzwiedzia-przypadlosc.html

Długowieczny Kajtek

W Gryficach mieszka kundelek sklep ezoteryczny Kajtek. W tym roku (15 maja) skończył 21 lat. Właściciele chcą by został uznany przez Księgę Rekordów Guinessa za najstarszego psa w Europie

Więcej czytaj .

Źródło: http://www.psy.pl/przeglad-prasy/art79,dlugowieczny-kajtek.html

Jak przygotowuje się do wystawy championy?

Opowiadają hodowcy znanych psów

Zabawa w wystawianie

Agnieszka Skórzewska, hodowla seterów angielskich Elater
Jest kilka szkół przygotowania psa do wystawy. Niektórzy idą z nim do fryzjera dzień przed pokazem. My wybieramy się tam 5-6 dni wcześniej, aby włosy trochę odrosły i same się ułożyły. Setery angielskie strzyże się w dwojaki sposób - bardzo skraca się włos na szyi i uszach lub pozostawia nieco dłuższy. My wybieramy drugą wersję - według mnie takie strzyżenie nie zaburza proporcji głowy w stosunku do reszty ciała.
Dzień przed wystawą kąpiemy nasze psy. Rozczesujemy włos szczotką z miękkim włosem i staramy się, by „fryzura” wyglądała jak najbardziej naturalnie. Kontrolujemy też stan uzębienia - niedopuszczalne jest, by pies miał chore dziąsła lub widoczny kamień nazębny. Wystarczy myć mu zęby pastą dobrej jakości i miękką szczoteczką.
Psy przed wystawą muszą być zrelaksowane. Rano w dniu pokazu nie dajemy im posiłku, a tylko wodę. Gdy dojeżdżamy na miejsce, dostają małą przekąskę. Pełny posiłek otrzymują dopiero po zakończonym pokazie. Staramy się sprawić, aby wystawy kojarzyły się im z zabawą i przyjemnością - dlatego po każdym występie dostają smakołyk. Już ze szczeniakami bawimy się w „wystawianie” i uczymy je chodzić na ringówce. Kiedy kończą pół roku, pojawiamy się z nimi na pierwszych wystawach - ale tylko na tych, które się odbywają na dworze (w halach jest pogłos, który niepokoi młode psy, i tłok, w którym nietrudno o psie niesnaski).


Trzeba psa nauczyć pięknie biegać

Jadwiga Konkiel, hodowla seterów irlandzkich Arisland
Jeśli chcemy, aby nasz pies wygrywał na podręczniki szkolne wystawach, musimy nad tym pracować przez okrągły rok. Bardzo ważna jest odpowiednia dieta - ja jestem zwolenniczką naturalnej. Wyznaję zasadę, że psa nie kąpie się tuż przed wystawą, ponieważ sierść musi zdążyć się natłuścić i nabrać połysku. Jeśli włos jest bardzo falujący, można go wyprostować: po kąpieli kładziemy na psa firankę z rzadkimi oczkami, tak aby ściśle przylegała do ciała - i dopiero wtedy go suszymy. (Ostatnio jednak sędziowie w Polsce zaczynają też nagradzać setery z pofalowanym włosem). Oprócz tego musimy psa przygotować psychicznie do wystawy i nauczyć go pięknie biegać, bo to prawdziwy klucz do sukcesu. Dlatego konieczny jest codzienny trening.

Najważniejsze jest przygotowanie psychiczne

Ewa Paterka, hodowla wyżłów weimarskich Weimaranus
W wypadków wyżłów weimarskich, które są psami myśliwskimi, pielęgnacja przed wystawą nie jest tak istotna jak u innych ras. Zdecydowanie ważniejsze jest przygotowanie psychiczne psa. U mnie zaczyna się ono, gdy szczeniaki mają miesiąc - już wtedy je ustawiamy. W 7.-8. tygodniu nasze pieski potrafią stać w pozycji wystawowej.Psy, które mają za sobą 20-30 wystaw, same wiedzą, co mają robić. Jednak z młodymi przed pokazem powtarzamy pozycję wystawową i poruszanie się po ringu. Przygotowując psy do wystawy, przez cały rok zabieramy je w różne miejsca, w których jest dużo ludzi. Socjalizujemy je i uczymy zachowania w różnych sytuacjach. Nasze psy są kąpane 2-3 dni przed wystawą. Używamy szamponu z odżywką i nabłyszczacza. W dniu pokazu dopiero wieczorem psy dostają pełny posiłek. Podczas wystawy nie podajemy żadnych smakołyków.

Trzeba poznać charakter psa

Hanna Woźna-Gil, hodowla wilczarzy irlandzkich Festina
Przygotowanie do wystawy wilczarza zaczyna się od kąpieli na kilka dni, a nawet tydzień przed wystawą - chodzi o to, aby sierść nie była zbyt miękka. Bardzo ważne jest też trymowanie, podkreśliające urodę psa. Potem pozostaje jeszcze czyszczenie uszu, zębów i przycięcie pazurów. Dla psa najtrudniejsze jest oglądanie przez sędziów zębów i jąder. Dlatego od szczenięcia uczymy nasze psy, aby nie bały się obcych. Przy każdej okazji prosimy weterynarza albo znajomych, aby pogłaskali psa i zajrzeli mu do pyska. Przyzwyczajamy też nasze czworonogi do jeżdżenia samochodem. Starsze zawsze jadą z młodszymi. Młodsze obserwują starszego psa - jeśli widzą, że jest spokojny, one też się nie denerwują. Na wystawę przyjeżdżamy godzinę przed jej rozpoczęciem, by dać psom czas na oswojenie się z nowym miejscem. Zabieramy ze sobą ich posłania, aby czuły się bezpiecznie. Należy pamiętać, że każdy pies jest inny - jeden jest pełen energii i trudno mu wystać na ringu w pozycji wystawowej, a innemu stanie przychodzi z łatwością, ale jest leniwy i trudniej nakłonić go do swobodnego biegu. Jednemu należy podać smakołyk, a innemu nie. Aby dobrze wystawić psa, trzeba poznać jego charakter. Od tzw. handlera zależy połowa sukcesu.

Źródło: http://www.psy.pl/archiwum-miesiecznika/art2850,jak-przygotowuje-sie-do-wystawy-championy.html

Gdy liczą się minuty

Jakie mogą być przyczyny błyskawicznego pogorszenia się stanu zdrowia psa? Co powinien wtedy zrobić jego właściciel? Kiedy pies ma szanse przeżyć?

Wprawdzie każda choroba nieco skraca życie, ale jest kilka takich, które bezpośrednio i natychmiastowo temu życiu zagrażają. Wtedy liczy się każda godzina i nie można czekać do otwarcia najbliższej lecznicy. Tylko niezwłoczne działanie może uratować naszego ukochanego czworonoga. Co zatem stanowi największe zagrożenie?

Uwaga: trutka
Jednym z najczęstszych powodów nagłej śmierci psa jest zatrucie wskutek zjedzenia trutki na gryzonie. Jeśli do tego doszło, zwierzak jest bardzo osłabiony, ma blade spojówki i śluzówki, chwiejny chód, ślinotok, krwiste podskórne wybroczyny, duszności, obrzęk łap, krwiomocz. Na ostatnim etapie następuje horoskop utrata przytomności i śpiączka.

Jeśli widzieliśmy, że pies zjada trutkę, ale nie zdążyliśmy na to zareagować, powinniśmy się starać wywołać u niego wymioty. Można to osiągnąć, wlewając mu do pyska roztwór wody z solą lub z musztardą, wodę utlenioną albo sok z kiszonej kapusty. Następnie bezzwłocznie zabieramy psa do gabinetu weterynaryjnego, ponieważ może być konieczne płukanie żołądka, podanie leków przeciwwstrząsowych oraz wykonanie tzw. forsownej diurezy polegającej na jednoczesnym podawaniu kroplówek i leków moczopędnych. Wszystko to ma na celu jak najszybsze pozbycie się trutki z organizmu. Trzeba też będzie podać dużą dawkę witaminy K.

Groźny skręt
Przyczyną gwałtownych i grożących śmiercią kłopotów zdrowotnych jest też skręt żołądka. Najbardziej narażone są na niego psy dużych i olbrzymich ras o głębokiej klatce piersiowej. Sprzyja mu atonia żołądka, rozluźnienie jego więzadeł i dysfunkcja odźwiernika a także przepełnienie żołądka jedzeniem.

Do skrętu żołądka częściej dochodzi w ciepłych niż w zimnych porach roku. Pokarm pozostawiony w misce łatwiej fermentuje i zjedzenie go w takiej postaci może się przyczynić do tragedii. Główny objaw to tzw. ostry brzuch, który jest powiększony, twardy i boli przy dotykaniu. Poza tym pies jest niespokojny, ma ślinotok i bezskutecznie próbuje zwymiotować.

Jego stan błyskawicznie się pogarsza wskutek zastoju krwi w ściankach żołądka, wzmożonego wchłaniania substancji toksycznych z tego organu, rozszerzenia naczyń krwionośnych w jamie brzusznej, a co za tym idzie - niewystarczającego dopływu krwi do serca.

Konieczna jest niezwłoczna pomoc lekarska i zgłębnikowanie żołądka. Jeśli nie daje się wprowadzić zgłębnika do żołądka, jest prawie pewne, że przyczyna tkwi właśnie w jego skręcie i potrzebna jest natychmiastowa operacja - tylko ona może uratować życie naszemu ulubieńcowi. Niestety, gdy pies mieszka na zewnątrz, pomoc często przychodzi za późno...

Gwałtowna reakcja alergiczna
Nagłą śmierć psa może spowodować także anafilaksja. Mówimy o niej wówczas, gdy wiele narządów ulega dysfunkcji wskutek podania środka, na który zwierzę jest uczulone. Prowadzi to do ostrej niewydolności oddechowo-krążeniowej, czyli wstrząsu anafilaktycznego.

Zdarza się, że właściciel przychodzi z psem do lecznicy „tylko na szczepienie”. Podczas podawania zastrzyku lub chwilę później pies traci przytomność, następuje zatrzymanie oddechu i pracy serca. Tak błyskawicznie przebiega właśnie wstrząs anafilaktyczny i konieczna jest wówczas natychmiastowa reanimacja. Trzeba podać adrenalinę, środki rozszerzające oskrzela, kortykosterydy, preparaty nasercowe i płyny infuzyjne.

Do wstrząsu anafilaktycznego może dojść po przyjęciu niektórych antybiotyków, gamma-globulin, wskutek użądleń owadów błonkoskrzydłych, a nawet po zjedzeniu niektórych pokarmów. Zaliczają się do nich m.in. nasiona zbóż, skorupiaki, jajka, ryby, orzeszki ziemne, orzechy, soja, mleko krowie i ziarno sezamowe.

Co zagraża życiu szczeniaka?
Również szczeniak może nieoczekiwanie nas opuścić - bez szczególnych objawów zapowiadających taki obrót sprawy. U osesków zdarza się to w następstwie np. wady wrodzonej czy niedotlenienia po przedwczesnym porodzie, gdy zwierzątko ma niedorozwój płuc. Zabójcze mogą się okazać zbyt niska temperatura i niski poziom glukozy. Także odwodnienie, spowodowane zbyt małą ilością pokarmu, biegunką, gorączką, a nawet suchością powietrza jest dla szczeniaka bardzo groźne. Zagraża mu również zespół krwotoczności osesków - rezultat niedoboru witaminy K u ciężarnych suk. Wyro­kiem na malucha jest z reguły zakażenie herpeswirusem - tzw. zespół zamieralności szczeniąt. Trujące może się okazać nawet mleko matki, gdy przenikną do niego toksyny powstałe w wyniku poporodowego zapalenia macicy.

Artur Dobrzyński

Źródło: http://www.psy.pl/archiwum-miesiecznika/art1991.html

C?o da Serra da Estrela

Kraj pochodzeniaPortugaliaWyglądHarmonijnie zbudowany pies, o doskonałej konstrukcji, idealnie wyważony. Zwarty i krzepki molos w typie mastifa. WielkośćWysokość w kłębie: psy 65 - 72 cm, suki 62 - 68 cm. Waga: psy 40 - 50 kg, suki 30 - 40 kg
SzataSierść mocna, lekko szorstka, podobna do koziej. Gładka lub lekko falista, ściśle przylegająca. Bardzo gęsta. Podszerstek krótki, gęsty, wpleciony u nasady w sierść, jasniejszy od włosa okrywowego.MaśćPłowa, żółta, wilczasta, jednolita lub z białymi znaczeniami.GłowaLekko wypukła, duża, mocna i długa. Proporcjonalna w stosunku do tułowia. Czoło dobrze rozwinięte, guz potyliczny niewidoczny. Stop słabo zaznaczony. Nos ciemniejszy niż szata, najlepiej czarny, lekko orli. Długa, zwężająca się ku końcowi, prawie prosta kufa. Fafle duże, ściśle przylegające. OczyŚredniej wielkości, owalne, w kolorze ciemnego bursztynu, osadzone poziomo o spokojnym i inteligentnym wyrazie.UszyMałe, cienkie, trójkate z zaokrąglonymi końcami. Zwisające, osadzone średnio wysoko, noszone lekko do tyłu. Dopuszczalne uszy kopiowane, ale preferowane naturalne. TułówGrzbiet prosty, poziomy, krótki. Zad lekko opadający. Klatka piersiowa dobrze zaokrąglona, szeroka, głęboka i tresura psów długa. Brzuch lekko podkasany. Kończyny przednieGdy pies stoi swobodnie zupełnie pionowe. Grubej kości, mocne, dobrze umięśnione. Średnio kątowane, umożliwiające wydajny ruch. Mogą występować pojedyncze lub podwójne wilcze pazury. OgonGruby o kształcie zakrzywionej szabli. Nie kopiowany sięgający stawu skokowego. Osadzony srednio wysoko. Obficie owłosiony. U psa spokojnego noszony poniżej linii grzbietu, u psa podnieconego lub w ruchu powyżej, zawinięty do góry.
Źródło: http://www.psy.pl/katalog-ras/art207,co-da-serra-da-estrela.html

Trzy zero dla Karola

- Ten pies po prostu ma talent! - tymi tanie podręczniki słowami Anna Bogucka skomentowała zwycięstwo swojego pupila, boksera Diamant Nordom w domu zwanego Karolem. Podczas XVI Międzynarodowej Wystawy Psów Rasowych w Szczecinie okazał się najlepszy spośród ponad 2500 czworonogów z całej Europy.

- Jestem wzruszony. Takim wystawom zawsze towarzyszą emocje - nie krył łez Andrzej Stępiński, który wystawiał psa. Właścicielka Karola Anna Bogucka mówi, że ma wspaniale się porusza, jest pewny siebie, a jednocześnie łagodny… i dodaje, że jego zalety można wymieniać bez końca. Trudno się dziwić, bo bokser kroczy w tym roku od zwycięstwa do zwycięstwa: poprzednio wygrał 5 kwietnia krajową wystawę psów rasowych w Nowym Dworze Mazowieckim, a 3 maja międzynarodową wystawę psów rasowych w Łodzi.
 
Wyboru Best in Show podczas szczecińskiej wystawy dokonało międzynarodowe jury pod przewodnictwem Portugalczyka Luisa Pinto Teixeira. Podczas imprezy najwięcej zaprezentowano labradorów retrieverów.
 
 

Bartek Wutke

Źródło: http://www.psy.pl/aktualnosci-psy/art5976,trzy-zero-dla-karola.html

Wiosenne porządki na grzbiecie

Podobnie jak nasze włosy, zniszczone pod czapkami, psia sierść wymaga po zimie zabiegów pielęgnacyjnych

Wielu właścicieli psów ogranicza zimą do minimum kąpiele, strzyżenie, trymowanie, a często nawet czesanie. Ma to ich zdaniem zapobiec m.in. przeziębieniu psa. Skutki takiego postępowania nie dają na siebie długo czekać i na wiosnę kondycja psiej szaty jest kiepska.

Tłusta i skołtuniona, sucha i łamliwa
Brak kąpieli oraz niskie temperatury powodują silne natłuszczenie skóry i sierści. U ras długowłosych tłusta sierść dodatkowo się skleja i kołtuni. Przyczyniają się do tego również ubranka nakładane psom podczas mrozów.

Drugi problem - dotyczący szczególnie mieszkańców miast - związany jest z posypywaniem solą chodników i jezdni. Sierść poddana jej działaniu jest przesuszona, łamliwa i wiotka, traci kolor i staje się matowa.

Poza tym ezoteryka wiosną większość psów zaczyna gwałtownie linieć. Najbardziej uciążliwe i widoczne jest to u czworonogów mających obfity podszerstek (m.in. nowofundland, owczarek podhalański czy husky).

Problemy te w mniejszym stopniu dotyczą psów ras szorstkowłosych (takich jak west highland white terrier, sznaucer, foksterier szorstkowłosy). Jednak także one są wiosną mocno zarośnięte, a ich włos w niektórych miejscach - skołtuniony.

Zmywanie zimy
Wiosenne zabiegi pielęgnacyjne rozpoczynamy od dokładnego rozczesania sierści czworonoga. Jeśli mamy do czynienia z psem liniejącym, używamy szczotki i grzebienia tak długo, aż martwy włos i podszerstek zostaną całkowicie usunięte.

Następnie kąpiemy psa w szamponie o silnym działaniu wypłukującym, tzw. płukance. Jeśli efekt jest mało zadowalający, czynność tę powtarzamy. W ten sposób pozbywamy się z sierści tłuszczu oraz innych zanieczyszczeń pozimowych.

Kolejny etap to kąpiel w szamponie przeznaczonym dla konkretnej rasy. Pamiętajmy, aby dobrać ten specyfik do koloru szaty psa oraz do jej struktury i długości. Szampon powinien zawierać dodatki lekko nawilżające i natłuszczające. Jest to szczególnie ważne po zastosowaniu płukanki, która wyjaławia włos. Po kąpieli stosujemy silną odżywkę, aby zregenerować zniszczoną sierść. Efekt takiego zabiegu będzie widoczny od razu, zwłaszcza jeśli mamy psa długowłosego lub o szacie średniej długości (yorkshire terrier, shih tzu, lhasa apso, golden retriever, berneński pies pasterski itp.). Jeśli sierść tego wymaga, po czesaniu, kąpieli i suszeniu przystępujemy do strzyżenia lub korekt fryzjerskich.

Nieco inaczej wygląda pielęgnacja psów szorstkowłosych. Nie przechodzą one linienia w takim samym stopniu jak pozostałe rasy. Martwy włos w większości pozostaje w skórze. Dlatego trzeba go wytrymować, czyli wyskubać. Zanim to zrobimy, musimy sierść dokładnie rozczesać - szczególnie na łapach, podbrzuszu i w okolicach pyska.

Pamiętajmy, że psów należących do ras szorstkowłosych nie kąpiemy przed trymowaniem, bo zwiotczyłoby to włos, a tym samym utrudniło jego wyrywanie. Po przetrymowaniu kąpiemy czworonoga w szamponie dla psów szorstkowłosych. W tym wypadku także warto wykonać tę czynność dwukrotnie. Nie stosujemy jednak odżywek, ponieważ zmiękczają włos.

Skóra do przeglądu
Po dokładnym rozczesaniu i wykąpaniu psa oglądamy jego skórę, która może być podrażniona - zwłaszcza jeśli zwierzak często spacerował po zasolonych chodnikach. Z objawami lekkiego podrażnienia lub uczulenia możemy sobie poradzić, stosując szampon antyalergiczny i łagodzący podrażnienia (np. owsiany) lub podając wapno. W wypadku poważniejszych zmian należy skonsultować się z lekarzem weterynarii

 

Ewa Grabowska

Źródło: http://www.psy.pl/opieka/pielegnacja/art16.html

Kombinacje z szatą

Naukowcy z amerykańskiego National Human Genome Research Institute (wchodzącego w skład Narodowego Instytutu Zdrowia) sprawdzili co decyduje o rodzaju szaty u psów. Okazało się, że zaledwie trzy geny.

Badania przeprowadzono na psach rasowych, gdyż dzięki prowadzonej od lat selekcji pod kątem określonych cech (w tym wypadku rodzaju szaty) stanowią one doskonały obiekt do badań genetycznych. Przeanalizowano materiał DNA pobrany od około 900 psów 80 ras. Udało się zidentyfikować trzy geny, których mutacje odpowiadały za długość sierści, jej rodzaj (kręcona, prosta), oraz sposób w jaki rośnie (obecność brwi, brody i dłuższego włosa na łapach).
Następnie przebadano te trzy geny u kolejnych 662 psów należących do 108 ras. Okazało się, że te trzy mutacje, obecne lub nie w różnych kombinacjach, są odpowiedzialne za rodzaj szaty u 95% ras. Tylko u kilku ras, w tym chartów afgańskich, typ okrywy włosowej jest warunkowany przez jakieś inne, nadal nieznane, geny (szata tych psów jest inna, ponieważ mają pysk pokryty krótkim włosem, a z kolei łapy – długim. Ponadto u samców występuje bródka, co jest ewenementem wśród psów!).

Ponieważ za rodzaj szaty odpowiedzialne są tylko trzy geny, to oznacza, że istnieje łącznie zaledwie 8 możliwych ich kombinacji.

Psy krótkowłose (od owczarka niemieckiego po basset honda), mają wszystkie trzy geny w formie pierwotnej, niezmutowanej, zwanej przez naukowców „dziką”. Szata krótka jest najbardziej pierwotną. Zmutowany gen RSPO2 skutkuje szatą szorstką np. u border terriera. Zmiana w genie FGF5 jest przyczyną występowania sierści długiej, jak u golden retrieverów czy collie długowłosych. Mutacje w genach RSPO2 i KRT71 dają sierść szorstką i krętą, jak u airedale terriera. Zmutowane równocześnie geny FGF5 i RSPO2 dają psy długowłose z brodą, takie jak bearded collie czy yorki. Połączenie genu włosa długiego FGF5 z genem włosa kręconego KRT71 jest odpowiedzialne za ciekawą szatę irlandzkiego spaniela dowodnego – długą i krętą, lecz z krótkowłosym pyskiem. Gdy do tych dwóch mutacji dołączy jeszcze trzecia - w genie RSPO2 – uzyskujemy kręcony, długi nie tylko na ciele ale i pysku, włos pudla. Ósma sklep ezoteryczny kombinacja – czyli obecność genu włosa krętego KRT71 przy braku genu szaty długiej czy z kudłatym pyskiem, może nie być do odróżnienia od normalnej szaty krótkiej. Dlatego też możemy mówić o siedmiu podstawowych typach szaty. (Choć u niektórych psów z nieco dłuższym włosem krótkim można zauważyć silną falistość włosa na zadzie).

Fakt, iż u ogromnej większości ras występują te same mutacje, świadczy o tym, że najprawdopodobniej są one bardzo stare i pochodzą od wspólnych przodków. (UCh)

Źródło: http://www.psy.pl/aktualnosci-psy/art6056,kombinacje-z-szata.html

Jak dbać o shih tzu?

Shih tzu trzeba regularnie czesać rzadką metalową szczotką i metalowym grzebieniem z obrotowymi zębami. Wcześniej należy zwilżyć mu sierść wodą z dodatkiem odżywki, korzystając ze spryskiwacza (gdy czeszemy na sucho, włos się łamie).

Do walki z kołtunami można stosować specjalne preparaty (pudry, płyny) albo przecinać je wzdłuż nożyczkami i delikatnie rozczesywać grzebieniem. Co dwa tygodnie wycina się włosy między opuszkami.
Shih tzu wymaga kąpieli raz na 10-14 dni w szamponie dla psów długowłosych. Koniecznie trzeba zastosować odżywkę. Po kąpieli sierść delikatnie odsączamy ręcznikiem, następnie dokładnie suszymy psa ciepłym strumieniem powietrza i modelujemy włos tak, aby opadał. Na co dzień długie włosy na głowie upinamy w kucyk. Spinamy też włosy zebrane z boków pyska - dzięki temu nie będą się brudziły podczas picia i jedzenia.
Jeśli nie wystawiamy psa, możemy go strzyc, np. co dwa miesiące - ułatwi to utrzymanie w porządku jego szaty. Psu wystawowemu lepiej nie skracać sierści, bo do pełnej długości odrasta bardzo podręczniki szkolne długo. W wypadku shih tzu najlepiej się sprawdza zróżnicowane żywienie - suche lub puszkowane gotowe karmy renomowanych firm (najlepiej z jagnięciną) i produkty naturalne (gotowane mięso, biały ser, ryż, warzywa, owoce). Taką dietę trzeba uzupełnić preparatami wapniowo-witaminowymi. Dodatkowo można podawać środki wspomagające wzrost i wybarwienie sierści. Należy zwrócić uwagę na płytko osadzone oczy, podatne na urazy, i opadające uszy - w razie potrzeby powinno się stosować odpowiednie preparaty pielęgnacyjne. Trzeba też systematycznie usuwać kamień nazębny. Ze względu na krótki pysk psy tej rasy są wrażliwe na wysokie temperatury, dlatego w upalne dni należy ograniczyć spacery, unikać forsownych ćwiczeń i nie zostawiać pupila w nasłonecznionym miejscu.

Jolanta Tarułka

Źródło: http://www.psy.pl/archiwum-miesiecznika/art2541.html

Nic za darmo

Jak sobie poradzić z psem, który reaguje agresją na inne czworonogi?

Karcenie w takiej sytuacji nic nie da, co najwyżej pies nauczy się atakować bez ostrzeżenia... Przede wszystkim na widok innego czworonoga nie wolno napinać smyczy - nasz podopieczny musi się nauczyć porozumiewać z pobratymcami w psim języku, a napięta smycz mu to uniemożliwia. Należy za to starać się skoncentrować uwagę psa na sobie. Jak to zrobić? Na spacer warto zabierać smakołyki, ale pracować nad tym trzeba także w domu.

Najlepiej zacząć od... karmienia: karmić psa tylko z ręki - ezoteryka na jakiś czas można w ogóle zrezygnować z używania miski! Na każdy smaczny kąsek nasz przyjaciel powinien sobie czymś zapracować - przyjściem na zawołanie, przyjęciem pozycji „siad” czy „waruj”. Przez pierwsze dni zapewne nie zdoła wyjeść w ten sposób całej dziennej porcji - tym chętniej powinien współpracować w następnych. Jeśli nauczy się patrzeć na właściciela, gdy ten wydaje komendę, będzie można to wykorzystać w sytuacjach krytycznych i skutecznie odwrócić jego uwagę od innego psa.

 

Maria Kuncewicz

Źródło: http://www.psy.pl/szkolenie1/niegrzeczny-pies/art36.html

Dziecko pogryzione przez psa łańcuchowego

8-letnia dziewczynka została pogryziona przez psa, którego z łańcucha spuścił pijany konkubent matki.

Wiecej runy czytaj .

Źródło: http://www.psy.pl/przeglad-prasy/art92,dziecko-pogryzione-przez-psa-lancuchowego.html

Co może oznaczać opóźnienie lub brak cieczki?

Za patologiczne uznaje się niewystąpienie cieczki u suki, która skończyła 26 runy miesięcy, i jej brak przez ponad rok od ostatniego krwawienia lub porodu.

Zwykle wynika to z zaburzeń po podaniu preparatów hormonalnych mających na celu np. przesunięcie cieczki czy jej przerwanie. Nawet po jednorazowym podaniu hormonów może dojść do zablokowania cyklu. Przyczyną braku cieczki może też być zapobieganie - przez podanie hormonów - zagnieżdżeniu się zarodka w macicy po niepożądanym pokryciu czy przerwanie ciąży. Inne przyczyny to dysfunkcja jajników (np. z powodu niedoborów żywieniowych), ich procesy nowotworowe, wady wrodzone, nadczynność kory nadnerczy, niedoczynność tarczycy. U młodych suk powodem niewystąpienia cieczki bywa genetyczny brak jajników lub ich niedorozwój.
 

Artur Dobrzyński, lek. wet.

Źródło: http://www.psy.pl/zdrowie-psy/rozmnazanie/art1,co-moze-oznaczac-opoznienie-lub-brak-cieczki.html

Appenzeller

Kraj pochodzeniaSzwajcariaWyglądŚredniej wielkości pies, dobrze umięśniony, krępy, o prawie kwadratowej budowie. Proporcjonalne części ciała, szata trójkolorowa, czarna lub ciemnobrązowa podpalana z białymi znaczeniami na głowie, piersi i palcach, sierść wyjątkowo lśniąca.WielkośćWzrost 52 - 58 cm psy, 50 - 54 cm suki. Waga 20 do 30 kg.SzataWłos okrywowy prosty, zbity, błyszczący i gruby, całkowicie przykrywający gruby czarny, brązowy lub szary podszerstek. Na kłębie i grzbiecie tolerowana acz niepożądana jest sierść lekko falista. Szata łatwa w pielęgnacji.MaśćUmaszczenie tricolor. Sierść czarna lub ciemnobrązowa z symetrycznymi białymi i rudymi znaczeniami. Małe rude plamki nad oczami. Rude znaczenia na policzkach, klatce piersiowej i nogach, Biała strzałka, biegnąca od nosa do czaszki, może częściowo lub całkowicie przykrywać kufę. Białe znaczenia na wszystkich łapach i końcu ogona. Tolerowana biała plamka na karku i cienki biały pierścień wokoło szyi.GłowaKlinowata, o stosunkowo płaskiej czaszce, równomiernie zwężająca się w kierunku kufy. Stop lekko zaznaczony.OczyWzględnie małe, o kształcie migdała, u psów czarnych ciemnobrązowe, u brązowych jaśniejsze, ale możliwie najciemniejsze. O żywym wyrazie, nie wyłupiaste.UszyWysoko i szeroko osadzone. wychowanie psa O kształcie trójkąta z zaokrąglonymi końcami. U psa spokojnego płasko zwisające i przylegające do policzków. Gdy pies jest czujny podniesione u nasady i zwrócone ku przodowi.TułówZwarty i pokaźny korpus. Klatka piersiowa szeroka, sięgająca łokci. Grzbiet umiarkowanie długi, prosty i mocny. Zad krótki, stanowiący przedłużenie grzbietu. Brzuch lekko podkasany.Kończyny przednieDobrze umięśnione, proste i równoległe w widoku z tyłu i z boku. Wydajny, swobodny ruch o dobrym napędzie z tyłu. Krok długi, wyciągnięty. Kończyny widziane z tyłu lub przodu poruszają się w linii prostej.OgonWysoko osadzony, średniej długości, obficie owłosiony, mocny. Noszony mocno skręcony nad zadem, na boku lub pośrodku.
Źródło: http://www.psy.pl/katalog-ras/art199,appenzeller.html

Gdy sztywnieje kręgosłup

Niektóre rasy psów w starszym wieku są szczególnie narażone na zniekształcające zwyrodnienie kręgów

Bolesne przejścia z kręgosłupem nie są wcale domeną człowieka. Pies - zwłaszcza starszy, w wieku 6-7 lat - także może zapaść na chorobę, która swe źródło ma w zmianach w tkance kostnej kręgosłupa.

Poranne kulawizny
Spondyloza, czyli zniekształcające zwyrodnienie kręgów, to schorzenie, które może dotknąć każdego starszego psa, jednak szczególnie są do niego predysponowane takie rasy jak bokser, doberman, dog niemiecki, rottweiler, seter, sznaucer, terier rosyjski, wyżeł czy owczarki: niemiecki, kaukaski, podhalański.

Na trzonach kręgowych tworzą się „dzioby" z tkanki kostnej. Wraz z ich wzrostem może dojść do unieruchomienia sąsiadujących z sobą kręgów. Najczęściej dotyczy to odcinka piersiowo-lędźwiowego, rzadziej lędźwiowo-krzyżowego, a najrzadziej szyjnego. Praktycznie nie spotyka się tych zmian w kręgach ogonowych.

Jeśli „dzioby" obejmują tylko brzuszne powierzchnie kręgów, nie utrudnia to zwierzęciu poruszania pierścień atlantów się. Natomiast gdy dochodzi do ucisku na nerwy wychodzące od rdzenia przez otwory międzykręgowe lub na rdzeń kręgowy, możemy zaobserwować u naszego pupila nasilające się objawy gośćcopodobne, okresowe kulawizny lub nawet porażenie kończyn tylnych.

Zwykle największe trudności pies ma rano. W ciągu dnia objawy nieco łagodnieją. Jednak z każdym dniem poruszanie się sprawia mu coraz większą trudność.

Jak poprawić sprawność
W wypadku spondylozy stosujemy jedynie leczenie objawowe i wspomagające. Podaje się zwierzęciu niesteroidowe leki przeciwzapalne i przeciwbólowe, witaminy z grupy B, glukozaminę (neutralizuje czynniki niszczące chrząstkę stawową) i chondroitynę (budulec chrząstek, który hamuje też działanie enzymów niszczących chrząstki stawowe). Stosuje się też zabiegi fizykoterapeutyczne, takie jak laseroterapia, leczenie prądem stałym czy hydroterapia, co pozwala utrzymać psa w lepszej kondycji. Niestety nie opracowano jeszcze metody, która umożliwiłaby powrót do pełnej sprawności ruchowej.

Operacja na nic się nie zda
Operacyjne usuwanie narośli uciskającej nerwy i rdzeń kręgowy nie jest wskazane. To zabieg dość trudny, rozległy i kosztowny, a dodatkową komplikacją jest zwykle kondycja starszego zwierzaka. Poza tym dotychczasowe doświadczenie dowodzi, że nawet gdy się on powiódł, po kilku lub kilkunastu tygodniach „dzioby” odrastały.
W powstawaniu spondylozy kluczową rolę odgrywają zapewne obciążenia genetyczne. Ponieważ ujawnia się dopiero u starszych zwierząt, nie ma możliwości niedopuszczania do ich rozrodu.

Artur Dobrzyński

Źródło: http://www.psy.pl/archiwum-miesiecznika/art2196.html

Podawanie przedmiotów

Jak nauczyć psa podawania przedmiotów?

NAUKA APORTOWANIA FORMALNEGO METODĄ KLIKEROWĄ
1. Kładziemy przedmiot przed psem. Na amulety kolejnych etapach klikamy i nagradzamy kolejne kroki w kierunku brania aportu:

każde zainteresowanie przedmiotem spojrzenie, powąchanie, dotknięcie nosem otwieranie pyska nad aportem dotykanie zębami zaciskanie zębów podnoszenie przedmiotu tuż nad ziemię podnoszenie przedmiotu wyżej coraz dłuższe trzymanie przedmiotu(sekunda, dwie, trzy itd.)

2. Gdy pies konsekwentnie podejmuje aport i trzyma go przez dłuższą chwilę (np. 5 sekund), wprowadzamy komendę „aport” i wydajemy ją już za każdym razem; możemy też naprowadzać psa na siad, by zawsze siadał z przedmiotem w pysku;

stopniowo przedłużamy czas trzymania przyzwyczajamy psa do przybliżania rąk, dotykania aportu

3. Zaczynamy sadzać psa w pewnej odległości na wprost nas, aport kładziemy mniej więcej w połowie odległości między sobą a psem (pies musi znać komendę „czekaj”!). Na kolejnych etapach aport nadal kładziemy, a nie rzucamy

sadzamy psa coraz dalej w linii prostej sadzamy psa coraz bardziej z boku od linii prostej, tak że siedzący pies, przewodnik i leżący aport stanowią ramiona trójkąta sadzamy psa coraz bliżej naszej nogi sadzamy psa przy nodze i wysyłamy po aport na coraz większą odległość

4. Dopiero na tym etapie zaczynamy rzucać aport.

Źródło: http://www.psy.pl/archiwum-miesiecznika/art1367.html

Czy istnieje gen agresji?

Badania przeprowadzone na holenderskim Wageningen University wykazały, że na zachowanie agresywnych psów duży wpływ mają geny i że prowadząc selekcję, można występowanie genu agresji ograniczyć.

W swoim programie badawczym Joanne van der Borg poddaje rottweilery testowi „uległości”, który określa, jak szybko zwierzak staje się agresywny. Jeśli czworonóg nie przechodzi go, nie otrzymuje rodowodu, a właściciele są proszeni o to, by go nie rozmnażać. W efekcie na 800 rottweilerów biorących udział w programie tylko 16 proc. nierodowodowych i 7 proc. rodowodowych wykazywało agresję wobec obcych osób. Zdaniem Joanne van der Borg na jej występowanie w istotnym stopniu wpływa czynnik genetyczny, który można wyeliminować odpowiednio kojarząc zwierzęta.

Przeciwnicy powyższych teorii są jednak zdania, że rottweilery nie rodzą się agresywne, wychowanie psa a stają się takie w wyniku wychowania. Poza tym są uparte i nieustępliwe, a atakują tylko na terenie, którego bronią.

MC

Źródło: http://www.psy.pl/aktualnosci-psy/art5804.html

Weto wetowi

Gdzie można zgłosić przypadek nieprawidłowego leczenia psa, które doprowadziło do jego śmierci?

Odpowiedzialność wróżenie z kart zawodowa weterynarzy unormowana jest przez ustawę z 21 grudnia 1990 r. o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych /Dz.U.2002.187.1567/ i pomocniczo w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z 29 lipca 1993 r. w sprawie postępowania dotyczącego odpowiedzialności zawodowej lekarzy weterynarii /Dz.U.1993.79.371/. Zgodnie z ww. ustawą /art. 10/ - sprawowanie pieczy i nadzoru nad należytym i sumiennym wykonywaniem zawodu lekarza weterynarii należy do zadań samorządu lekarzy weterynarii. Organem, do którego należy się zgłosić w przypadku podejrzenia o niewłaściwe leczenie jest więc odpowiednia okręgowa izba lekarsko-weterynaryjna. Postępowania w takich sprawach prowadzi okręgowy rzecznik odpowiedzialności zawodowej. W przypadku uznania lekarza za winnego sąd lekarsko-weterynaryjny może orzec kary: upomnienia, nagany, zawieszenia prawa wykonywania zawodu lekarza weterynarii na okres od trzech miesięcy do trzech lat i pozbawienia prawa wykonywania zawodu.

W toku postępowania pokrzywdzony ma prawo: zgłaszać wnioski dowodowe i przeglądać akta sprawy. Pokrzywdzonemu przysługuje też prawo wniesienia odwołania od orzeczenia sądu lekarsko-weterynaryjnego.
Poza odpowiedzialnością zawodową lekarz weterynarii może ponieść również odpowiedzialność odszkodowawczą na ogólnych zasadach prawa cywilnego oraz - w przypadku popełnienia przestępstwa (wykroczenia) - także odpowiedzialność karną.
 

Bartosz Radzimowski

Źródło: http://www.psy.pl/opieka/prawo/art15.html

Co charakteryzuje psa rasy lhasa apso? Jak o niego dbać?

Lhasa apso to pies wesoły, zrównoważony, spokojny. Nie jest wylewny w okazywaniu uczuć i trudno zdobyć jego zaufanie, ale jeśli się to uda, stanie się oddanym przyjacielem.

Źle znosi gwałtowne zmiany. Jest domatorem, najlepiej się czuje w środowisku, które zna. Lubi spokojne spacery, dlatego może być doskonałym towarzyszem dla starszej osoby - zwłaszcza że dobrze mu nawet w numerologia niewielkim mieszkaniu. Czujny i spostrzegawczy, jest dobrym stróżem. Na ogół niekonfliktowy, toleruje inne psy; sympatią darzy koty.

Pielęgnacja jego długiej sierści jest pracochłonna. Należy ją codziennie lub co dwa dni wyczesywać (po zwilżeniu wodą, specjalną odżywką lub płynem antystatycznym) metalowym grzebieniem. Co dwa, trzy tygodnie konieczna jest kąpiel, przed którą trzeba rozczesać wszystkie kołtuny (można użyć specjalnych pudrów lub płynów ułatwiających tę czynność). Stosujemy szampony dla psów długowłosych, np. z dodatkiem olejku norkowego. Następnie na końce włosów nakładamy odżywkę i dokładnie suszymy. Jeżeli nie zamierzamy psa wystawiać, możemy go ostrzyc - będzie nam wtedy łatwiej dbać o jego sierść.
 

Jolanta Tarułka

Źródło: http://www.psy.pl/rasy/art81,co-charakteryzuje-psa-rasy-lhasa-apso-jak-o-niego-dbac.html

Jaki charakter ma rottweiler? Czy nadaje się dla początkującego właściciela?

Rottweiler jest psem użytkowym, wyhodowanym do ochrony stad bydła, stróżowania, obrony i ciągnięcia wózków z towarami. Odwaga czyni z niego doskonałego obrońcę, który odpowie na każdą agresję skierowaną przeciwko niemu lub opiekunom. Większość przedstawicieli tej rasy nie daje się jednak łatwo wyprowadzić z równowagi i drobne zaczepki najczęściej ignoruje.

Rottweiler jest psem użytkowym, wyhodowanym do ochrony stad astropsychologia bydła, stróżowania, obrony i ciągnięcia wózków z towarami. Odwaga czyni z niego doskonałego obrońcę, który odpowie na każdą agresję skierowaną przeciwko niemu lub opiekunom. Większość przedstawicieli tej rasy nie daje się jednak łatwo wyprowadzić z równowagi i drobne zaczepki najczęściej ignoruje.

Charakteryzuje go ogromna chęć do pracy przy jednoczesnej umiejętności skupienia się na wykonywanym zadaniu, toteż nadaje się do wszechstronnego szkolenia. Jest inteligentny, łatwo się uczy. Ze względu na jego wielkość, siłę i stanowczy charakter powinien być szkolony w zakresie ogólnego posłuszeństwa - źle wychowany może się stać niebezpieczny dla otoczenia. Szczenięta potrzebują prawidłowej socjalizacji, wskazane są zajęcia w psim przedszkolu.
W okresie wzrostu nie wolno przedstawiciela tej rasy zmuszać do nadmiernego wysiłku. Generalnie jednak powinien mieć sporo ruchu i zajęcia, zwłaszcza że źle znosi samotność - z tego powodu nie należy go izolować.

Jest psem jednego pana, którego sam wybiera. Stosunkowo dobrze układają się jego relacje z dziećmi, choć wspólne zabawy muszą się zawsze odbywać pod kontrolą dorosłych. Ma skłonność do dominacji, widoczną zwłaszcza u dorastających samców. Dlatego podporządkuje się tylko właścicielowi silnemu psychicznie, który będzie umiał narzucić mu swoją wolę.

Nie nadaje się dla każdego, jego opiekun powinien mieć doświadczenie w wychowywaniu psów, i to najlepiej dużych ras. Musi też być konsekwentny i stanowczy.

Początkującym właścicielom można polecić sukę tej rasy, gdyż jest spokojniejsza i łatwiejsza do wychowania. Wskazany jest jednak stały kontakt z hodowcą lub dobrym szkoleniowcem i podstawowa wiedza o psiej psychice.
 

Jolanta Tarułka

Źródło: http://www.psy.pl/rasy/art88,jaki-charakter-ma-rottweiler-czy-nadaje-sie-dla-poczatkujacego-wlasciciela.html

Pies - świetny rysownik!

Pewnego wiosennego dnia...

O świetnie! Jak ciepło na zewnątrz. Chodź Roni pobawimy się- wołałam mojego leniwego psiura. Ale na nic kostki, piłki, gryzaki i wołania kiedy on akurat medytuje nad urokiem wiosny... Nagle wstał- coś wróżba z kart tarota wyraźnie przykuło jego uwagę, że też wcześniej na to nie wpadłam... - patyki, te które wczoraj obciął mój tata.

Sterta intrygujących badyli, niebezpiecznych dla psiego społeczeństwa lecz bardzo przez nie lubianych. Moje genialne psisko podbiegło i wzięło sobie ,,patyczka". ,,Malutkiego" badylka- przecież 15 metrów to całkiem mało, szczególnie dla takiego psa...

- Roni nie!- krzyknęłam. Tymczasem genialny owczarek wpadł na  pomysł przejścia z nową zabawką pomiędzy bliskimi budynkami na moim podwórku(trzymając ją w poprzek).

- Do nogi! Do nogi! Do nogi! - bez rezultatu. Dobrze wezmę ci je- zawyrokowałam i dopadłam do patyków. Ale patyki były wcześniej ,,kupą", a teraz poplątane stanowiły świetny materiał na potykacz, więc mój los był przesądzony.

Natomiast Roni po długiej walce z prawami fizyki, nie wiem jakim cudem wygrał. A na jasnej elewacji zaznaczył się wspaniały szkic- pamiątka po tym zajściu...

cavika

Źródło: http://www.psy.pl/wasze-artykuly/art28,pies-swietny-rysownik.html

Pielęgniarka dla psa i kota

Kochasz zwierzęta, skończyłeś studia i nie wiesz, czym się zająć w życiu? Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, jako pierwsza uczelnia w Polsce, uruchamia podyplomowe studia na kierunku Pielęgniarstwo i chów zwierząt towarzyszących.

Nauka trwać będzie trzy semestry. - Ponieważ są to studia dla absolwentów różnych kierunków, nie tylko zootechniki czy biologii, pierwszy semestr jest wprowadzeniem dla wszystkich. Będzie więc anatomia topograficzna, identyfikacja gatunkowa zwierząt, zarys fizjologii narządowej, obezwładnianie zwierząt domowych i dzikich – wylicza prof. Jerzy Monkiewicz, kierownik studiów.  Poza tym słuchacze dowiedzą się, jak powinien wyglądać właściwy rozród zwierząt towarzyszących, ich karmienie, wzrost i rozwój. W II semestrze zajęcia mają dotyczyć m.in. zasad układania zwierząt, ich zachowania, socjalizacji, zabiegów rehabilitacyjnych, pielęgnacyjnych i chorób zakaźnych, które mogą się przenosić ze zwierząt na ludzi. Natomiast program ostatniego semestru obejmuje pomoc talizmany w nagłych wypadkach, środki dezynfekcyjne i opatrunki. Będzie też wolontariat i praktyki w ogrodach zoologicznych, schroniskach, klinikach weterynaryjnych.

Na pierwszy rok zostanie przyjętych ok. 30 osób. Jest jeszcze kilka wolnych miejsc. Zajęcia mają się odbywać raz w miesiącu w weekend. Semestr kosztuje 1600 złotych. Opłatę można rozłożyć na raty. Nauka rozpoczyna się 16 października.

Ci, którzy ukończą naukę będą mogli pracować w policji dla zwierząt, ogrodach zoologicznych, laboratoriach, hotelach dla zwierząt, schroniskach, czy jako pomoc w gabinetach weterynaryjnych. Informacje o utworzeniu kierunku zaniepokoiły część lekarzy weterynarii, którzy obawiali się, że absolwenci nowych studiów staną się dla nich konkurencją. - Osoby, które skończą nasz kierunek nie tylko nie będą konkurencją dla lekarzy weterynarii, ale wręcz przeciwnie, mają im pomagać – mówi prof. Monkiewicz

Pielęgniarz przygotuje psa do wizyty u lekarza, zmierzy temperaturę, przeprowadzi wywiad, pobierze materiał do badań, zmieni opatrunki, zajmie się rehabilitacją. - Lekarz ma wykonać najtrudniejszą część zadania, a więc zabieg czy operację. -¬ tłumaczy kierownik studiów


Niezbędne informacje można znaleźć na stronie .

Można też zadzwonić do kierownika studiów prof. Jerzego Monkiewicza: tel. 604 120 187. MS

 

Źródło: http://www.psy.pl/aktualnosci-psy/art6061,pielegniarka-dla-psa-i-kota.html

Młody czempion

Niespodzianką zakończyła się Międzynarodowa Wystawa Psów Rasowych w Białymstoku. Tytuł Best in Show zdobył zaledwie 10-miesięczny chart afgański Kolkata Knight Rider Varius Avis FCI.

- Trudno wyrazić, jak bardzo się cieszę. To dopiero trzecia wystawa, w której brał udział – mówił nie ukrywając wzruszenia właściciel Kolkaty, zwanego w domu Kenzo,  Artur Lipski z Warszawy. I chwali pupila: - Kenzo jest cudowny. Bardzo radosny i żywiołowy. Uwielbia się bawić. Jego przygotowanie na wystawę nie zabiera mi więcej niż trzy godziny. To młoda szata, więc wystarczy ją umyć i wysuszyć.

Drugie miejsce w Białymstoku zajął beagle Absolutely Spotless Zagadka, a trzecie sznaucer miniaturowy Sasquehanna Ugoda.

Podczas dwudniowej wystawy w Białymstoku można było podziwiać 1814 psów około dwustu ras. Wystawcy przybyli z 18 krajów. - W sobotę deszcz wystraszył część publiczności. Na szczęście jednak udało się nam przeprowadzić wszystkie atrakcje, m.in. pokaz umiejętności psów policyjnych, pokaz wychowanie psa psich sportów i wyścig jamników. Choć na wystawie zaprezentowano około 100 psów mniej niż w ubiegłym roku, udało nam się zachować bardzo wysoki poziom imprezy – zapewniał Andrzej Szutkiewicz, przewodniczący Zarządu Białostockiego Oddziału Związku Kynologicznego w Polsce.

Międzynarodowej Wystawie Psów Rasowych towarzyszyła Klubowa Wystawa Rottweilerów, podczas której zaprezentowano wyjątkowo dużo, bo około 90 psów
tej rasy. Największe powody do zadowolenia miał Mladen Modrusan, współwłaściciel Norisa vom Hause Edelstein z Włoch – Najlepszego Psa Wystawy, Zwycięzcy Klubu i BOB. - Przejechaliśmy ponad tysiąc kilometrów, żeby wziąć udział w tej imprezie. I opłaciło się - cieszył się Modrusan. - Noris jest już championem Chorwacji, Słowenii i San Marino, a kilka dni temu wygrał zawody w Niemczech. Jestem z niego bardzo dumny!

Katarzyna Hryniewicka

Źródło: http://www.psy.pl/aktualnosci-psy/art6058,mlody-czempion.html

Klony do adopcji

amulety Dzieci pierwszego sklonowanego na świecie psa charta afgańskiego Snuppy"ego przeznaczono do adopcji. Trzy pieski i sześć suczek zostanie oddanych osobom, które wypełnią formularz na stronie internetowej i zostaną zaakceptowane przez naukowców z Narodowego Uniwersytetu w Seulu.

Psiaki zostały urodzone przez dwie suczki (też sklonowane) Bonę i Hope, sztucznie zapłodnione nasieniem Snuppy"ego. Koreańscy naukowcy chcieli w ten sposób sprawdzić, czy sklonowane zwierzęta mogą się normalnie rozmnażać. Szczeniaki przyszły na świat w maju 2008 r., teraz eksperyment dobiegł końca, więc psy mogą trafić do nowych właścicieli. - Wszystkie są zdrowe, niczym nie różnią się od innych psów - zapewnia prof. Lee Byung-chun.
Przed adopcją psy zostaną wykastrowane. (tj)

Źródło: http://www.psy.pl/aktualnosci-psy/art6063,klony-do-adopcji.html

Bolończyk

wróżba z kart tarota

fot. www.gwiazdawybrzeza.pl

Źródło: http://www.psy.pl/katalog-ras/art204,bolonczyk.html

Bichon frise

fot. wróżenie z kart Hodowla "Queenn Blanche z Marysina", www.bichon-frise.pl

Źródło: http://www.psy.pl/katalog-ras/art325.html

Przynajmniej raz w miesiącu mój pies miewa biegunki. Czy i jak mogę mu sam pomóc?

Proszę zacząć od odpowiedzenia sobie na pytanie, czy to są rzeczywiście biegunki. Właściciele psów często mylą je bowiem z luźnymi stolcami, czyli oddawaniem kilka razy w ciągu dnia nieuformowanych odchodów. W wypadku biegunki zwierzak wydala kilkanaście razy dziennie wodnisty, tryskający pod ciśnieniem kał. Te niezbyt apetyczne definicje są bardzo pomocne w podjęciu decyzji, czy należy się udać do lekarza.

Luźne stolce mogą się pojawić, jeśli pies zjadł coś nieodpowiedniego, przeżył stres (np. przeprowadzkę, rozłąkę z właścicielem) lub zmieniliśmy mu ostatnio dietę. wychowanie psa Jak pomóc? Przegładzając go - nieraz nawet przez dobę. Jednocześnie musimy mu podawać często, ale w małych ilościach wodę, najlepiej przegotowaną ze szczyptą soli. Przydadzą się też środki, które sami bierzemy w takich sytuacjach: węgiel leczniczy, lakcid czy smecta (psy ras olbrzymich - dawka jak dla człowieka, dużych - 3/4 dawki, średnich - 1/2 dawki, małych - 1/4 dawki). Gdy to pomoże, nie będzie konieczna wizyta u lekarza.

Artur Dobrzyński

Źródło: http://www.psy.pl/archiwum-miesiecznika/art5826,przynajmniej-raz-w-miesiacu-moj-pies-miewa-biegunki-czy-i-jak-moge-mu-sam-pomoc.html

Chłopak do odrobaczenia

podręczniki szkolne Opowieści weterynaryjne
Źródło: http://www.psy.pl/archiwum-miesiecznika/art5900,chlopak-do-odrobaczenia.html

Oskarżony: testosteron

O męskie problemy naszych psów pytamy dr. n. wet. Wojciecha Niżańskiego

Na czym polega kastracja hormonalna?
Istnieje preparat hormonalny w postaci implantu wszczepianego pod skórę – suprelorin. Naśladuje on działanie hormonu podwzgórza, blokując uwalnianie testosteronu, co powoduje redukcję zachowań płciowych. Po kilku miesiącach, jeśli nie wszczepimy kolejnego implantu, te zachowania wracają.

Podobno w pierwszych dniach działania suprelorinu poziom testosteronu rośnie i pies staje się bardziej agresywny.
Rzeczywiście, teoretycznie tak się może zdarzyć, ale to przejściowe. Za pomocą tego środka staramy się właśnie ograniczyć agresję.

Czy po tym preparacie pierścień atlantów pies przytyje?
Obniżenie poziomu testosteronu spowalnia przemianę materii, czasem więc pies może przybrać na wadze. Wystarczy wtedy zmniejszyć ilość jedzenia i zmusić go do większej aktywności.

Rozmawiał Maciej Sas

Źródło: http://www.psy.pl/archiwum-miesiecznika/art6050,oskarzony-testosteron.html

Pies dla ponuraka

Nieczęsto rasy myśliwskie tak dobrze nadają się na psy rodzinne jak springer spaniel angielski ? średni kuzyn cockerów i seterów

Jego wesołe usposobienie sprawia, że rozśmieszy nawet największego ponuraka... Łagodność psa tej rasy powoduje, że nie nadaje się na obrońcę – wprawdzie alarmująco zaszczeka, gdy coś go zaniepokoi – ale nic poza tym. Co ważne, nie jest jazgotliwy. Może mieszkać zarówno na wsi, jak i w mieście. Dobrze przystosowuje się do różnych warunków, wróżki jeśli tylko ma zapewniony ruch, zajęcie i bliski kontakt z człowiekiem.

Urszula Charytonik

Źródło: http://www.psy.pl/archiwum-miesiecznika/art2833,pies-dla-ponuraka.html